Geologen hebben 1.000 ton goud ontdekt in de Chinese regio Hunan, met een totale waarde van $83 miljard. Het wordt de Wangu goudafzetting genoemd en is de “grootste goudgroeve ter wereld”.
Het onderzoek, uitgevoerd door het geologisch bureau van de regio, was gericht op het vinden van nieuwe diepe bronnen. Van de vele onderzochte goudaders vertoonden er 40 een hoge concentratie van het edelmetaal, gemiddeld 138 gram goud per ton erts.
Volgens de eerste gepubliceerde informatie werden de aders gevonden op een diepte van 2.000 meter, waardoor een grote logistieke inzet nodig was om de vondst efficiënt te behandelen en langzaam te kunnen analyseren.
Deze ontdekking dient om China’s leidende positie op de goudmarkt te consolideren, waar alleen al in 2023 370 ton goud wordt gewonnen. De Aziatische reus is er dus in geslaagd om andere directe concurrenten op de goudmarkt, zoals Australië, Rusland en Canada, van de troon te stoten.
Economische, sociale en milieu-impact
Naast de economische gevolgen van de vondst zou de regio op alle niveaus kunnen veranderen. De aanwezigheid van zoveel goud in de mijnen van Hunan kan leiden tot meer buitenlandse investeringen, waardoor duizenden nieuwe banen worden gecreëerd en de mijnindustrie in het hele gebied wordt ontwikkeld.
Hoewel de verhoogde aanwezigheid van financiële activiteit kan betekenen dat de koopkracht van de lokale bevolking toeneemt, kunnen de snelle sociale veranderingen en het gebrek aan regulering een negatief effect hebben op de werk-, huisvestings- en andere omstandigheden van de mensen in de regio. Analisten vinden het daarom belangrijk om een actieplan op te stellen dat de vrijheid van mijnbouwbedrijven beperkt ten gunste van een rechtvaardige ontwikkeling van lokale capaciteiten.
Tot slot is het milieu en natuurbehoud een belangrijk punt van zorg voor deskundigen. De bevinding suggereert dat er nog veel waardevolle mineralen ontdekt moeten worden, wat een probleem van ongereguleerde overexploitatie zou kunnen creëren. Op die manier kunnen kwetsbare ecosystemen worden verstoord, wat kan leiden tot zeer abrupte veranderingen in de lokale flora en fauna, maar ook in de water- en luchtkwaliteit of het bosbehoud.