Zoals de verschillende beelden van het Amerikaanse bureau laten zien, zouden de witte randen formaties van stoffig waterijs kunnen zijn.
De afgelopen jaren is een groot deel van het budget van de ruimtevaartorganisaties besteed aan de zoektocht naar leven op andere planeten, meer specifiek op onze buur Mars. Deze doelstelling, die ad nauseam wordt herhaald in verschillende studies en onderzoeken, is toegenomen met de lancering van missies zoals NASA’s Curiosity .
Sinds zijn aankomst op de rode planeet in 2012 is de missie erin geslaagd om mogelijk bewijs te vinden dat er in het verleden leven op Mars is geweest. Nu, 13 jaar na de landing, heeft NASA naar verluidt zijn zinnen gezet op een tot nu toe onbekend doelwit om verder te zoeken naar sporen van leven.
Een recente studie van het Amerikaanse bureau heeft naar verluidt de schijnwerpers gericht op de mogelijkheid dat smeltwater onder Marsijs microbieel leven zou kunnen ondersteunen. Hoewel er geen duidelijk bewijs is voor deze theorie, suggereert het onderzoek dat deze levensvormen onder de laag bevroren water op het oppervlak van de planeet zouden leven.
“Als we vandaag de dag ergens in het universum leven proberen te vinden, dan zijn Martiaanse ijsgroeven waarschijnlijk een van de meest toegankelijke plaatsen waar we moeten zoeken,” aldus de hoofdauteur van het artikel, Aditya Khuller van NASA’s Jet Propulsion Laboratory (JPL) in Zuid-Californië.
Om tot deze conclusie te komen, toonden de onderzoekers – met behulp van computermodellen – aan dat de hoeveelheid zonlicht die door het ijs valt voldoende zou zijn voor fotosynthese in ondiepe smeltwaterpoelen onder het oppervlak. Kijkend naar deze hypothese, is de realiteit dat er soortgelijke poelen bestaan binnen het ijs op onze planeet, die leven herbergen in de vorm van algen, schimmels of andere microbacteriën, die hun energie halen uit fotosynthese.
Het onderzoek, gepubliceerd in Nature Communications Earth & Environment, onthult dat er twee soorten ijs zijn op de rode planeet: bevroren water en bevroren kooldioxide. In NASA’s onderzoek richtte het team zich op waterijs, gevormd door de opeenhoping van sneeuw en stof tijdens verschillende ijstijden op Mars.
Zoals de door NASA gedeelde beelden laten zien, zouden de witte randen formaties van stoffig waterijs kunnen zijn. Dit zou kunnen betekenen dat zich onder deze ijsranden smeltwaterpoelen kunnen vormen, waardoor een geschikte omgeving voor fotosynthese ontstaat. In deze context is de grote vraag of het ijs daadwerkelijk zou kunnen overleven zonder te smelten, gezien de bijna onbestaande atmosfeer van Mars en het droge klimaat van de planeet.
Daarom suggereert het huidige onderzoek dat het stoffige ijs fotosynthese mogelijk zou kunnen maken tot drie meter onder het oppervlak, waar de straling en het klimaat niet zo intens zouden zijn. Bij gebrek aan verdere studies om deze eerste theorie te bevestigen, wijzen de auteurs erop dat de meest veelbelovende gebieden voor het vinden van smeltwater tussen 30 en 60 graden breedte liggen in beide hemisferen van de rode planeet.
