Vaarwel aan het chemische arsenaal: deze insecten hebben bescheidener en geuriger vijanden. En een van hen leeft al maanden op de plank.
De strijd tegen kakkerlakken roept meestal apocalyptische en superonaangename beelden op: insecticiden, vallen met onzichtbaar aas, paniekerige buren. Maar de oplossing ligt, zoals zo vaak, in de meest genegeerde hoek van de keuken: de pot met gedroogde laurierblaadjes.
Ja, laurierblaadjes. Dat ingrediënt dat zelden met enthousiasme wordt gebruikt en geboren lijkt te zijn om oude soepen te versieren. Het blijkt dat het doordringende aroma niet alleen sommigen irriteert, maar ook kakkerlakken met een goed reukvermogen.
Niet dat laurier ze doodt, maar het maakt ze ongemakkelijk genoeg om ze hun bezoek te laten heroverwegen. Zijn vluchtige bestanddeel heeft een vergelijkbaar afstotend effect als andere essentiële oliën.
Het voordeel is tweeledig: het is natuurlijk en vereist geen logistiek. Je hoeft niets te sproeien, te mengen met water of handschoenen te dragen. Strooi gewoon een paar droge bladeren in strategische hoekjes – achter meubels, in de voorraadkast, in de buurt van afvoeren – en laat de geur zijn werk doen.
Deze huishoudelijke oplossing, overgeërfd door de traditie, is om voor de hand liggende redenen een basis om de komende maanden in gedachten te houden: het is goedkoop, toegankelijk en bevat minder chemische toevoegingen dan welke supermarktspray dan ook. De vijand heeft in dit geval geen enkel argument tegen laurier.
Vreedzaam verzet
Duizenden keukens over de hele wereld hebben van de laurier hun stille bondgenoot gemaakt. Te midden van zoveel producten die beloven insecten in 24 uur uit te roeien met hysterische slogans, vertegenwoordigt de laurier een kalm verzet.
Dit kruid doodt niet, maar verdrijft. Het bedwelmt deze dieren niet, maar schrikt ze af. En dat, in de oorlog tegen kakkerlakken, is al een symbolische overwinning voor hen om ergens anders heen te gaan (zelfs als het het probleem naar iemand anders verschuift).
Dus daar is het, wachtend in zijn glazen pot, niet vragend om in de schijnwerpers te staan. Een verdord blad dat, in plaats van de rijst te versieren, de plantaardige schildwacht van het huis wordt.
